تأثیر محیط های مختلف رقابتی بر یادگیری یک تکلیف ادراکی – حرکتی(دارت) در دانش آموزان کم توان ذهنی

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر سه نوع محیط تمرینی رقابتی، غیر رقابتی و ترکیبی(غیر رقابتی، رقابتی) بر اکتساب و یادداری یک تکلیف ادراکی- حرکتی( دارت) در دانش آموزان کم توان ذهنیبود. نمونه آماری این پژوهش شامل 40 نفر از دانش آموزان پسر کم توان ذهنی(میانگین سنی 06/2±25/20)بودند که بر اساس نمرات پیش آزمون در 4 گروه 10 نفره همسان سازی شدند.آزمودنی های این تحقیق از بین افرادی که هیچ سابقه ای در ورزش دارت نداشتند به صورت در دسترس انتخاب شدند. گروه اول در محیطی غیر رقابتی، گروه دوم در محیطی رقابتی و گروه سوم در محیط ترکیبی(غیررقابتی، رقابتی) تمرین کردند. گروه چهارم گروه کنترل بود. هر سه گروه تمرین های خود را در محیط های تعریف شده به مدت 15 جلسه و هر جلسه 40 کوشش انجام دادند. آزمون یادداری فوری پس از پایان دوره تمرین و آزمون یادداری تأخیری 10 روز پس از آن اجرا شد.امتیاز آزمون دارت به عنوان ابزار و متغیر وابسته تحقیق استفاده شد.برای تحلیل داده ها از روش تحلیل واریانس با اندازه های تکراری و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد.نتایج پژوهش افزایش معناداری در اکتساب و یادگیری تکلیف ملاک در هر 3 گروه آزمایشی نشان داد. همچنین هیچ اختلاف معناداری بین دو گروه غیر رقابتی و ترکیبی وجود نداشت در حالی که گروه رقابتی در اکتساب و یادگیری تکلیف به طور معناداری از دو گروه دیگر بهتر عمل کرد. بنابراین، این مطالعه نشان داد که شرایط رقابتی بهترین شرایط برای یادگیری یک تکلیف ادراکی- حرکتی در دانش آموزان کم توان ذهنی می باشد.